Helin do ustawy

Ustawa o rachunkowości jest fundamentem polskiego prawa bilansowego i obejmuje swoim zakresem wszystkie istotne podmioty gospodarcze w Polsce. Przepisy ustawy o rachunkowości wyznaczają ramy prowadzenia ksiąg rachunkowych i sporządzania sprawozdań finansowych. Określają ponadto zasady rachunkowości, tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów oraz warunki świadczenia usług w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Rachunkowość i sprawozdawczość finansowa jest dynamiczna i ściśle powiązana z innymi regulacjami prawnymi i rozwojem życia gospodarczego.

W ostatnich latach polska ustawa o rachunkowości komentarz uległa istotnemu umiędzynarodowieniu. Tylko na przełomie ostatnich 15 lat podstawowy akt prawny regulujący polskie prawo bilansowe – ustawa z 29.9.1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.) – był aż siedmiokrotnie nowelizowany.

Członkostwo Polski w Unii Europejskiej, rosnąca globalizacja polskiej gospodarki i międzynarodowy kryzys finansowy wymagają systematycznego dostosowywania sprawozdawczości finansowej polskich jednostek gospodarczych do adekwatnych norm międzynarodowych.


Ustawa o rachunkowości
Rozdział 1. Przepisy ogólne . 3 Art. 1–8
Rozdział 2. Prowadzenie ksiąg rachunkowych . 111 Art. 9–25
Rozdział 3. Inwentaryzacja . 157 Art. 26–27
Rozdział 4. Wycena aktywów i pasywów oraz ustalenie wyniku finansowego . 165 Art. 28–44
Rozdział 4a. Łączenie się spółek wg komentarz Helin . 401 Art. 44a–44d
Rozdział 5. Sprawozdania finansowe jednostki . 433 Art. 45–54